frankslog

naar dec '07

vrijdag 30 november 2007, 06:01 lees reacties

Echt weer om met de auto boodschappen te doen in Putten. De parkeerplaats van AH is redelijk centraal ten opzichte van Vögele, Hans Textiel, Bloemenhal, Zeeman en Hema. En niet te vergeten AH zelf. Er worden kledingstukken, Bromelia's en een kokosnoot gekocht. Dan weer een eindje rijden naar de scharrelslager. Die heeft enorm veel lams- en runderhart voor ons, ruim €200. Ja, hij is altijd erg blij als hij ons ziet.

Weer thuis, je krijgt enorm koude poten als je de transfer van al dat hart naar de vriezer moet uitvoeren, het spul zal wel -20° zijn. Het wordt tijd dat die kleine katjes eens ophoepelen, ze gaan veel te veel eten.

Marleen, Yvonne en Anouk. Sneeuwuil heeft wat kattenfoto's laten afdrukken (zie 23 nov. ik weet wel dat jullie toch niet kijken, ik maak het niet eens aanklikbaar), ze krijgen alledrie een set waar ze zeer dankbaar voor zijn. Dan slachten we de kokosnoot, het lijkt wel alsof ze dat nog nooit gezien hebben. Ik boor gaten met een heel zachtzinnige accuboor, toch houdt Yvonne haar oren dicht. Kokosmelk vinden ze niet te zuipen, daar ben ik het wel een beetje mee eens. Yvonne vindt kokos ook niet te vreten, dat is een lelijke vergissing.

Weten jullie Amir nog? Die kwam eens met een fles wijn, Shiraz, dat is z'n geboortestreek. Bij nadere beschouwing van het etiket bleek het om een Shiraz uit Zuid-Oost Australië te gaan, te koop bij AH. Sinds die tijd zijn we er een beetje aan verslaafd, Sneeuwuil elke dag een glaasje, ik een half glaasje. Nu is die wijn tijdelijk niet te krijgen, we probeerden al twee Shirazzen van Lidl: de goedkope niet te zuipen, de duurdere redelijk maar duurder dan AH!

Voor mijn rust loop ik even naar AH, kijken of ze die Shiraz al weer hebben. Nee, de ontwenningsverschijnselen zullen binnenkort wel toeslaan. Bananen dan maar, Sneeuwuil heeft ook nog een banaanverslaving...

donderdag 29 november 2007, 06:00 lees reacties

Ik ben niet erg goed in hoofdrekenen, behalve als het erg gemakkelijk is. 1040 delen door 40, bijvoorbeeld. Als we die schoolkinderen nou eens 12 weken vacantie geven dan krijgen ze schoolweken van 26 uur. Dat door 5 delen, dat lukt ook nog net: 5 uur en 12 minuten.
Van negen tot twaalf, dat is drie uur. Dan krijgen ze 48 minuten pauze, 2 uur en 12 minuten later is het drie uur. Dat lijkt me nou niet echt een zware dag, waar gaan die protesten eigenlijk over?

Die Sywert van Lienden, die vind ik wel leuk. Dat z'n komitee LAKS heet, zou dat een woordgrap zijn of zo maar een toevallige afkorting? Maar die Sywert dus, die vindt kwaliteit belangrijker dan kwantiteit, daar heeft 'ie gelijk in. Anderzijds, als je je beperkte hersencapaciteit door het comazuipen nog wat meer beperkt hebt is elk schooluur er eentje teveel.

De wereld wordt in snel tempo krankzinnig. Als de voorgaande alinea's dat onvoldoende aantonen is er altijd nog de pluchen krokodil of de teddybeer. Ik moet me met twee handen vasthouden om niet alles uit NU hier aanklikbaar te maken...

Je denkt nu natuurlijk: hij heeft te weing beleefd. Dat klopt, mijn grootste avontuur was het kopen van een thermostaatkraan voor de cv. Een veel groter avontuur zou het geweest zijn als ik die kraan geïnstalleerd had terwijl de verwarmingsketel op volle kracht draait. Maar nee, te laf, ik wacht op een lauwe dag.

Het bovenstaande schreef ik woensdagmiddag. En dan krijg je dit. Bewijst wel dat ik redelijk kan hoofdrekenen. Maar ik moet me beperken tot m'n eigen actualiteit om niet door NU ingehaald te worden.

woensdag 28 november 2007, 06:04 lees reacties

Een dag eerder, naar de dierenwinkel. Daar kopen we een stuk ijzerdraad bekleed met nylonachtig bont, ik bedoel bontachtig nylon. De bedoeling daarvan is dat je het aan de cv-radiator hangt en dat er dan een kat op gaat liggen. Vooral bedoeld voor de rexen, Sneeuwuil denkt dat die het koud hebben. Ze gaan bijna nooit meer naar buiten, zou best kunnen van die kou.

Met enige zachte dwang willen ze er wel even op liggen maar een groot succes is het niet. Sneeuwuil besluit tot kattenkleertjes.

De volgende dag, naar de Kringloper. Ik kies voor Putten, die is toch wel wat leuker dan de winkel in Ermelo. Sneeuwuil vindt van alles, maar ook twee truitjes waar een rexenpak van gemaakt kan worden. Een in Okki, de andere in Nouschka kleur. Ik koop géen twee boekjes met limericks. Weer thuis, Nouschka krijgt het Okki-kleurige pak aan, als dat maar geen verwarring oplevert. Dat lijkt wèl een succes. Het lukt niet om Okki aan te kleden, die heeft het nu even warm genoeg van het vechten met de kleedster.

muizentwijfel

dinsdag 27 november 2007, 06:14 lees reacties

Naar de dokter. Hij heeft een kastje in de aanbieding dat je een maand lang bij je mag dragen. Dat kastje kan een cardiogram maken na een knopdruk, als je voelt dat er wat te meten is. Daarna hou je het kastje voor de telefoon, na eerst een cardioloog gebeld te hebben. Het kastje piept dan z'n meetgegevens naar de andere kant. Afhankelijk van de meetresultaten gebeurt er niets tot en met het verschijnen van een ambulance binnen acht minuten.

Maar eerst meet de dokter mijn bloeddruk: perfect. Hij beluistert mijn hart, net op dat ogenblik natuurlijk geen ritmestoring. Maar hij hoort wel iets: hartruis. Le souffle au coeur denk ik meteen, daar ga ik voor.

Ik mag nu een hart-echo laten maken, het kastje krijg ik nog niet. Voorlopig vind ik het kwijtraken van het laatste beetje griep interessanter.

maandag 26 november 2007, 06:03 lees reacties

We kijken naar Buitenhof. De columnist is Jos de Beus en daar kan ik niet naar luisteren. Hij spreekt heel duidelijk, ABN, perfecte alliteratie, veel bekende sleutelwoorden. Waarom haak ik af na vijf zinnen? Ja, de griep, zal je zeggen, maar ik heb hem al vaker gehoord en steeds hetzelfde probleem ondervonden.

Hij is hoogleraar, de tekst die hij uitsprak staat netjes bij buitenhoftv. Nu ik die tekst nog een nalees vallen me wat kromme zinnen op maar verder eigenlijk niks. Of het zou moeten zijn dat hij denkt dat Slotervaart en Kanaleneiland eeuwenoud zijn: die wijken zijn ongeveer van zijn leeftijd. Hoe zou de Beus het doen als minister? Ruilen met Plasterk, dan mag die weer columnist zijn.

Ik ga maar eens wat doen, het oude papier reorganiseren. We hebben vooral erg veel kartonnen dozen, die moeten op éen na allemaal plat, dan kunnen ze samen in de gespaarde grootste doos. Verder hebben we een blauw tapijt en een imitatie persje over, die mogen samen met het papier in het autootje. We vertrekken naar Suikervlied.

Het oude papier gaat bij het oude papier, het blauwe tapijt gaat op de plaats van het modderkleurige tapijt, het persje mag in de hal. Dat ziet er beter uit. Sneeuwuil reorganiseert nog wat boeken, daarna lopen we om het identieke buurhuis dat te koop staat. Wat zou de vraagprijs zijn? Tenslotte gaan we via een rondje over het terrein weer naar huis.

We denken nog steeds met veel nostalgie over het kleine huisje. Vooral over de momenten dat wij daar zaten en onze bezoekers in Suikervlied. We beseffen wel dat die tijd voorbij is en dat kopen van het buurhuis hem niet terugbrengt. Vooral niet als je er met al die katten zou moeten wonen.

Wat voor ragfijn spel is er op Marktplaats aan de gang? Pruns biedt op een bank die ze niet wil hebben. Ik weet toevallig dat Pruns een pseudoniem van Sneeuwuil is...

zondag 25 november 2007, 05:43 lees reacties

Het begint er, eindelijk, op te lijken. Die computer bedoel ik. De hele dag mee bezig geweest, alles werkt. Heb zelfs de verminkte reacties weer hersteld. Maar verder, die avonturen, dat werd weer niks. Mijn verste tocht was naar Lidl, precies 222 meter, met Google Earth gemeten. Sneeuwuil ging heel wat verder (284 meter), tot aan de kerk, waar een boekenmarkt was. Maar die heeft veel meer energie, was ook al een kleed aan het kloppen, bovendien ging ze met het autootje.

Ik tik op de laptop, via het netwerk gaat het tiksel in een bestand op de computer die zo moeilijk deed. Dus ook het netwerk werkt, ik begrijp dat dat niemand wat kan schelen. Behalve mij dan. Nou moet ik weer eens even gaan uitrusten...

zaterdag 24 november 2007, 05:17 lees reacties

De hele dag bezig met een onwillige computer. Tussendoor ook nog even de reservecomputer bijgebracht hoe hij de Bontgoed site kan bewerken. En niet te vergeten, de site van Miranda. Die belde somber met Sneeuwuil, haar poes Hanna kreeg maar twee kittens. Tijdens het telefoongesprek kwam er nog een derde kitten wat de stemming zeer verbeterde.

Ik tik nu op die reservecomputer, die z'n best doet geen reacties weg te maken. Dat lukt nog niet helemaal, Dries in het campingbedje is weer zoek. Op een helder ogenblik zet ik die er weer bij. Het probleem van de onwillige computer bestaat uit zijn hard- en software en het restje van mijn griep. Ik hoop er vandaag uit te komen, zodat ik weer wat spannender avonturen kan gaan beleven...

vrijdag 23 november 2007, 05:59 lees reacties

Ik dacht dat het wel weer klaar was met die griep, en het is erg mooi weer. Dus boodschappen, eerst éen tube tandpasta bij de Coöp, dat lukt heel goed. Dan naar de apotheek, ik loop toch nog wel een beetje te wankelen, maar ik haal het. Ik hoef niet eens lang te wachten, ik overhandig een recept. Heb ik daar al eens over geschreven, dat die meisjes nog steeds zeggen: "Ik zal het even klaarmaken?" Ze tikt op haar computer en het ergens in de pharmaceutische industrie vervaardigde product wordt door een robot in een vakje achter haar gegooid.

Dan vraagt ze: "Heeft u een huis?" Ik ben gewend om alles wat ik half versta enigzins logisch aan te vullen, maar door het griepspoortje ben ik niet helemaal wakker. Ik weet dat mijn adres op de genoemde computer staat, ik kan alleen maar glazig staren. Ze zal wel denken 'weer zo'n demente bejaarde', ze herhaalt haar vraag met andere woorden. Ze wil weten of ik nog van dat spul in huis heb, kortom, of ik zo maf reageer tengevolge van een overdosis. Zou ze niet kunnen zien dat ik 'mevr' niet ben?

Ik krijg tenslotte alles waar ik voor kwam, omdat het steeds beter gaat loop ik nog een eindje, dan weer naar huis. Daar is Sneeuwuil nog steeds bezig met het bestellen van fotoafdrukken. Als je wat verschillende aantallen van foto's wil in verschillende formaten dan gaat dat niet zo handig. Sneeuwuil vindt dat het wel handig moet gaan, ze probeert alle denkbare methodes. Een bijkomend probleem is dat die methode bij www.foto.com telkens verandert, vorige ervaring zit je alleen maar in de weg. Dan komen de meisjes, Sneeuwuil heeft geen tijd meer. Ik mag het overnemen, ik volg zo slaafs mogelijk de instructies en dan lukt het. Slaafs instructies volgen, niet denken, dat past precies bij mijn lichamelijke toestand.

donderdag 22 november 2007, 06:07 lees reacties

Fascinerend, zo'n mededeling. Ik vraag me altijd af wat die omstandigheden zijn. "Wegens reorganisatie gesloten" is beter, je kan er van uit gaan dat die nooit meer open gaat. Bijvoorbeeld The Italian Job in Ermelo, is al geruime tijd met kranten dichtgeplakt. Klik maar even op 'bestellijst'...

Maar het weblog is dus wegens omstandigheden gesloten. Het is niet helemaal zeker, maar het lijkt erop dat de griepprik mij een acute griep heeft bezorgd. Sneeuwuil is ook niet 100%, maar niet zo kwakkelig als ik. Maar zoals je ziet, ik kan alweer een beetje tikken!

woensdag 21 november 2007, 05:50 lees reacties

Wat een gedoe om alles netjes op m'n nieuwe disk te krijgen! En dan zo dat alle computers in het netwerk (vijf stuks, ik lijk wel gek) er wat mee kunnen. Gelukkig moeten we even op pad.

Boodschappen in het centrum. Sneeuwuil steelt een tube van €5,99 bij het Kruidvat. Ze merkt het en gaat terug. Maar die detectiepoortjes doen het dus niet...
Omdat we onlangs griep hadden liepen we de griepprik mis. Die hebben we, aansluitend aan de boodschappen, alsnog gehaald. De terugweg van het prikgebouw loopt langs AH, daar gauw nog wat boodschappen. Gauw, want anders komen de meisjes voor een dichte deur.

Sneeuwuil had een briefje op de deur gehangen met "We zijn zo terug", dat werd zeer op prijs gesteld, ze stonden namelijk al minstens éen minuut te wachten. We gooien de boodschappen en het bezoek naar binnen, dan ga ik nog even naar Lidl.

Als ik terugkom ga ik die laatste boodschappen opbergen, daarvoor moet ik een paar keer heen en weer lopen. Als ik de kamerdeur open zegt Marleen heel kort: "deur dicht". Niet onvriendelijk, maar toch wel zo dat je het niet in je hoofd haalt om de deur open te laten staan. (Heeft waarschijnlijk iets te maken met de distributie van de katten over de diverse ruimtes.)

Nog eens de reacties, speciaal voor Bert. Een nieuwe versie van Internet Explorer installeren, zou dat helpen?

dinsdag 20 november 2007, 06:06 lees reacties

Even boodschappen doen: kittenbrokjes en een disk. Ik koop een iets duurdere dan ik van plan was, eentje die een tikkeltje sneller is. Ik hoop sneller met z'n data, niet sneller kapot. De disk inbouwen, maar eerst even pretfietsen.

Over de hei, het is nogal koud. Toevallig kom ik de schaapskudde tegen, de schapen lijken het ook wel koud te hebben. Meestal nemen ze nogal een flinke ruimte, nu staan ze allemaal vlak bij elkaar. De herderin heeft nergens last van, althans niet zichtbaar.

Terug langs Suikervlied, de bladeren zijn inderdaad prachtig geveegd. Nu echt aan het werk met de disk. Inbouwen, dat is vijf minuten werk, maar dan het software gedoe, dat duurt echt uren. Nog niet klaar, ik werk nu met mijn reserve computer. En dan moet ik opeens ook nog een Driesalbumpje maken! Maar het ergste zijn wel de stekkertjes van onze laptops. De laptops zijn allebei van het merk HP, ze gebruiken hetzelfde type stekkertje voor hun voedinsspanning. Als Sneeuwuils stekkertje geen goed contact maakt dan verwisselt ze de stekkertjes. Als mijn stekkertje geen goed contact maakt dan schakelt de machine over op z'n accu. Dat merk je niet, tenzij je naar een heel klein symbooltje ergens onder op het scherm kijkt: een plaatje van een stekker wordt vervangen door een plaatje van een batterij. Op de accu werkt de laptop ongeveer een uur, dan schakelt hij plotseling uit terwijl je midden in een zi

maandag 19 november 2007, 05:58 lees reacties

De zenuwe, ofwel een aanval daarvan: de computer wil niet. In de nieuwe computer zit een oude disk. Handig, daar staat m'n hele geschiedenis op, makkelijk terug te vinden. Ook het weblog staat daar. Soms kopieer ik alles naar een andere disk, maar niet dagelijks. Ook niet wekelijks, zou eigenlijk wel moeten.

De gebeurtenissen van zaterdag j.l., de tekst voor zondag j.l. dus, staat op die oude disk. En die oude disk is een beetje weigerachtig. Soms voelt hij zich weer prima, soms is er niks met hem te beginnen. Ik heb zo langzamerhand meer dan 50 jaar ervaring met computers en toch wel 40 jaar ervaring met disks, ik weet: "als een storing 'vanzelf' verdwijnt komt die ook 'vanzelf' weer terug, maar dan een graadje erger". Toch die gammele disk genegeerd, soms 'gerepareerd' door alles uit-en-weer-aan te zetten. Heel dom.

Zaterdagavond: de disk wil helemaal niet meer. Zondagmorgen: God bestaat toch, er is een wonder gebeurd: de disk doet het weer! Daarom heb je gisteren kunnen lezen wat er te lezen was. Gauw alles kopiëren naar een andere disk in een andere computer: het log, de Bontgoed site, de site van Miranda, de site voor Lydia, duizenden foto's. Vooral bij die foto's merk je dat de disk soms heel lang moet proberen foutloos te lezen, maar het lukt. Ik vrees dat ik nu minstens een kathedraaltje moet bouwen in de achtertuin.

Zondagavond: bezoek van Iris. Ze heeft bladeren geharkt, als beloning krijgt ze een warme maaltijd.

Maandagmorgen: de disk doet alsof er niets aan de hand is, toch gauw een nieuwe kopen!

Marja, Wout en Anna komen op bezoek. Niet zozeer bij ons als wel bij de poesjes. Die gedragen zich goed, ze geven demonstraties paalklimmen, vechten, schootzitten en tenslotte als een grote kluit slapen. Marja en Wout gaan even borden kopen in Harderwijk, dat schijnt alleen daar te kunnen. Anna blijft poesjes aaien, dat zijn we wel gewend, meisjes bezoek.

Anna overweegt een boek met een hond als hoofdpersoon, maar denkt nu ook over een poes. We horen ook over een nieuw boek over kinderen in een gestolen auto. Ze is echt full-time aan het schrijven, wel onderbroken met zaken zoals de kinderboekenweek.

Marja en Wout komen weer terug, geleid door hun nieuwe Tomtom. Wout bekent nog even dat hij Dante koppen spaart. Beeldjes van de kop van Dante, dus. Ik zou denken dat je aan éen kop wel genoeg hebt, maar nee. Hij moet om 4 uur opstaan omdat er dan ergens een e-bay bod afloopt. Ik probeer te vinden waar het over gaat, maar dan vind je zoveel zijpaden dat je de ware kop niet vindt. Overigens wel een gekke kop, die van Dante.

Wout is een ervaringsdeskundige op het gebied van hartritmestoringen. Hij noemt ablatie als een behandelmethode. Mooi dat zoiets kan, lijkt me niet zo gemakkelijk te doen. Goed oefenen, cardiologen, maar voorlopig niet op mij!

Als iedereen vertrokken is ga ik even shoppen. Klein probleempje, intocht Sinterklaas, maar ik zie kans hem te ontlopen. Ik koop een nieuwe spuitbus met siliconenolie, daar is mijn fiets namelijk aan verslaafd en ik had het laatste beetje voor het ontpiepen van een deur gebruikt. Als ik weer thuiskom blijk ik een bliksembezoek van Iris gemist te hebben, die zit nu dus in Suikervlied.

18:30 Er komt een paar uit Sliedrecht. Niet om een kat te kopen maar om een perzisch tapijt te brengen! Hij is binnenhuisarchitect, steeds met kleuren bezig. Toch is het heel moeilijk om de kleur van een tapijt te beschrijven. Sneeuwuil vond het tapijt, uiteraard, op Marktplaats, er volgde een intensieve e-mail uitwisseling. Tenslotte vond ze hem bereid het tapijt te komen tonen tegen vergoeding van de autokosten. Het wat vreemde uur komt omdat 'zij' meewilde en ze heeft nachdtienst in een bejaardenhuis. Ze vinden de poesjes prachtig, zijn gauw weer weg vanwege die nachtdienst.

We hebben enige ervaring met het rollen met de boomstamtafel, dat komt goed uit. Op de foto is het kleed nogal geelachtig, dat komt door het lamplicht. In werkelijkheid is het wit te wit, Sneewuil wil het wat minder wit maken. Ze heeft al jaren een zak met meekrap, daarvan maak ze een aftreksel wat op het te witte wit gesmeerd wordt. Nou afwachten hoe het er uitziet als het droog is, omdat het inmiddels 00:05 is kunnen we daar niet op wachten.

zaterdag 17 november 2007, 06:16 lees reacties

Bert heeft een rare computer, hij kan wel dit log lezen maar niet de reacties. En hij reageert wel. Daarom zet ik de reacties even hier: speciaal voor Bert. Gaat dat wel? Zo niet, dan ga ik het printen en per postduif jouw kant uit sturen.

Ik fiets via bos en hei naar Suikervlied. Ik zet de thermostaat op 18° en m'n bril op m'n neus. Mijn horloge heeft geen secondenwijzer maar wel piepkleine secondencijfertjes. Ik meet m'n hartritme: 80, dat is niet veel na een fietstocht.
Komt Iris nou vandaag of morgen? Als ik zeker wist dat ze vrijdag komt had ik de thermostaat wel op 21° gezet...

Suikervlied heeft geen brievenbus, er is op het terrein een hokje met postvakken. Soms denkt iemand dat wij permanent in Suikervlied wonen, die stuurt dan brieven die in het postvak 'QR' terecht komen. Soms zit er een rekening in het postvak, omdat we die niet op tijd zien gevolgd door waarschuwingen en dwangbevelen. Dat is echt een keer gebeurd, daarom kijk ik vrij regelmatig in het postvak.
Er zit nu een brief in van VCLHC uit den Haag, aan F. geadresseerd. VCLHC, nooit van gehoord, blijkt een hockeyclub te zijn. Uitnodiging voor een feest op 10 november, ik moet toch wat vaker in het postvak kijken. Maar hoe zou ik op hun adressenlijst terecht gekomen zijn? Ik heb nog nooit een hockeystick aangeraakt.

Weer thuis, uren besteed aan het proberen van PSPad, een heel aardige (gratis!) teksteditor, niet interessant voor de meeste lezertjes. Heel rustig werk is dat, mijn hartritme is 60.

Simon stuurt me een link naar een fotoalbum, hij verbouwt de keuken. Dat geval rechtsboven, zou dat een afzuigkap moeten worden? Maar wat doen die twee rechthoekige gaten daar? En is er wel een afvoerkanaal? En die dubbele spoelbak, mooi, maar is die nou oud of nieuw? Meer foto's of nog liever een bouwtekenig met verklarende tekst a.u.b!

vrijdag 16 november 2007, 05:58 lees reacties

Koud, maar weinig wind, goed fietsweer. Sneeuwuil neemt afscheid van me alsof ik naar Uruzgan vertrek. Het beetje wind dat er is is richting Uruzgan, die richting zou ik dus nooit kiezen. Ik ga richting Horst, door het boerenland. Ik herinner me iets over opgravingen bij de Horsterengweg, daar wordt gebouwd, ik ga eens proberen of ik de juiste plek kan vinden.

Ik zie een dame die de motorkap van haar auto als tafel gebruikt. Papier wat eruit ziet als een kaart van de omgeving, allerlei andere papieren waar ze notities op maakt. Ik waag het er op om haar aan te spreken, ik vraag naar bodemvondsten. Ze merkt me wel op maar ze verstaat me niet, ze maakt nogal vreemde geluiden. Ik besef dat ze doofstom is, ik articuleer zo goed mogelijk 'bodemvondsten' en dat verstaat ze zowaar. Ze herhaalt het, wijst de goede kant uit, voegt er nog aan toe "Pas op voor de hijskraan". Dat zou ik eigenlijk fonetisch moeten noteren.

Ik wandel in de aangegeven richting, over een zeer modderig terrein. In de zwarte grond is een gat gegraven van ruim een meter diep, de bodem is een fraaie gele zandlaag. Een gat van, ik schat, 100x50 meter, een heer en een dame zijn doende het op te meten. In de zandlaag zie je zwarte vlekken, daar moeten ooit palen gestaan hebben. Ik zie een rechthoekig patroon, zal wel een schuur geweest zijn, en een zeshoek, waarschijnlijk de hooimijt.

De metende dame (niet doofstom) gaat mij uitleggen dat ik naar de overblijselen van een schuur en een hooimijt sta te kijken, ze wijst me ook op iets waar wel een woonhuis gestaan zal hebben. Ze weet ook nog te melden dat het waarschijnlijk twaalfde eeuws is. Om een goede foto te maken zou ik een helicopter moeten huren, dat dus maar niet.

De nieuwbouw is gedeeltelijk al klaar, wel leuk, een soort van nep-Jugendstil. Weer geen foto, maar die kan je zien als je op de link in de eerste alinea klikt. Er wordt ook een soortement kasteel gebouwd, nogal krankzinnig. Omdat ze nog maar net begonnen zijn, alweer niets te fotograferen. Ik heb het nou wel gezien, weer naar huis.

Sneeuwuil is heel verbaasd mij weer terug te zien, met een doodgewoon hartritme. Ietsje verhoogd, maar dat komt van het fietsen. Ik zou zo'n kilometerteller moeten hebben die ook je hartslag meet...

donderdag 15 november 2007, 06:11 lees reacties

Het al lang geplande bezoek aan de dierenarts, met Marleen. De negen kittens passen in twee kooitjes, een kooi met Marleen op de achterbank, de andere kooi bij Sneeuwuil op schoot, het kan net.

In de wachtkamer zijn rustige honden, de kittens zijn ook rustig. Dan komt er een enorme zenuwlijer van een herdershond binnen, de kittens persen zich tegen de achterwand van de kooi. Nu kan je zien dat ze best met z'n negenen in éen kooi gekund hadden. Marleen spreekt de kittens kalmerend toe, ik neem tenminste aan dat het kalmerend bedoeld was...

In de spreekkamer pakt Marleen de kittens uit de kooi met enorme snelheid, we moeten haar een beetje temperen. Het handelen van de dierenarts vind ze minder interessant dan het hanteren van de kittens. Ze zijn alle negen zeer gezond verklaard.

Weer terug in de wachtkamer worden alle foldertjes nog verzameld (dierencrematoria, om er maar eentje te noemen) Sneeuwuil betaalt een rekening van €280, we gaan weer naar huis. Op de terugweg worden de kittens weer toegesproken, "we zijn bijna thuis, nog even volhouden". Dit terwijl de kittens helemaal niet klagen over de rit.

Marleens moeder zei over haar kind: "we hebben nu wel een hulpvraag". Dat betekent dat ze nu naar een echte psychiater mag. Mijn analyse: Marleen luistert naar niemand maar ze hoort wel alles. Ik vind haar leuk zoals ze is, maar ik zie haar nooit langere tijd.

Nu ga ik verder lezen in 'Black Box', het is erg spannend. Bloedstollend, nogal een cliché, maar ik weet zo gauw niets beters. Anna zou best eens een detective kunnen schrijven! Jullie hebben dat interview toch wel gelezen?

woensdag 14 november 2007, 06:02 lees reacties

Ik dacht wel eens over Bio-ethanol, ik dacht dan heel vaag over dat verband tussen liters en vierkante kilometers. Nu blijkt hoe enorm veel landbouwareaal je nodig hebt ga ik maar eens over iets anders denken. Blue Energy bijvoorbeeld, of toch maar kernenergie?

dinsdag 13 november 2007, 06:16 lees reacties

Ik begon net heel tevreden te worden over de meneer uit Tilburg, die van het hostingbedrijf. Frankslog werkte, dag in, dag uit. Tot zondagmiddag, om pas maandagmiddag weer tot leven te komen. En dat terwijl ik overweeg een duurder abonnement te nemen, de gehuurde ruimte van 100 MB is bijna vol, ik haal net januari 2008 als ik zo doorga.
Andere optie: krtr tkst, gn klnkrs, gn fts n zkr gn flmpjs!

Wisten jullie nog dat in geval van nood www.frankabbing.nl/log het misschien wel doet?

Hebben jullie dit gelezen? Als je je auto grondig aan puin rijdt gaat 'ie zelf 112 bellen. (Natuurlijk niet zo grondig dat het kastje dat gaat bellen ook kapot is. Liever ook niet het water in rijden.) Ik wil zoiets voor m'n fiets, als die langer dan 60 seconden platligt in een bosrijke omgeving moet die ook gaan bellen. Nee, niet met de fietsbel.

Even naar Suikervlied, bladeren harken. Erg veel bladeren harken, ik heb moeite met de kruiwagen. Als ik even stop merk ik dat ik last heb van een kwaal die me bekend voorkomt: hartritmestoring. Als ik even ga zitten kalmeert het weer maar de volgende kruiwagen is wel twee keer zo zwaar al de vorige. Ik besluit te stoppen en naar huis te fietsen. Gewoonlijk fiets ik door het bos maar omdat ik dat belsysteem nog niet heb neem ik het echte fietspad. Thuis, even liggen, alles weer OK.

Bezoek van Mike uit Ede, de mede-eigenaar van Diesel, Diesel gaat weer naar huis.

Avond, bezoek van Jacqueline uit Echt, koper van Bonnie en Clyde. Uit Echt, maar vanavond komt ze uit een hotel in Ede. We hebben wel erg veel met Ede te maken, moeten we niet eens naar Ede verhuizen?

maandag 12 november 2007, 06:25 lees reacties

Jolanda en Max komen op bezoek, de kopers van de gisteren genoemde Momo en Luca. Niet om nog een poesje te kopen, maar zomaar, voor de gezelligheid. Er zijn dus mensen die ons gezellig vinden! Ze hebben altijd veel mooie verhalen, een belangstelling voor de wereld die wel wat lijkt op de onze en natuurlijk een heel grote belangstelling voor katten.

Geen tijd voor andere avonturen, dus. Als ze weg zijn loop ik nog even buiten, ook dat is op zondag in Ermelo weinig avontuurlijk. We zien wel met enige angst de avond tegemoet: Sint Maarten. Er zijn berichten dat Sint Maarten in deze streken niet gevierd wordt als het op zondag valt, maar kunnen we daarop vertrouwen?

Ongeveer 19:00 wordt er toch gebeld, Marilou met nog vier anderen doen een dansje voor ons. Zelf bedacht, niet voor Sint Maarten, maar omdat Marilou jarig is. Zo wordt het voorgesteld, maar in werkelijkheid willen ze de poesjes zien, Marilou heeft een verlengstuk voor haar verjaarspartijtje bedacht. Nou, poesjes zien, dat mag. Het levert in elk geval een alinea log op, heel fijn als je nog maar twee alineas hebt...

zondag 11 november 2007, 06:09 lees reacties

Ik heb bij mijn laptop een draadloze muis. Dat kleine touchpad werkt ook wel redelijk maar ik heb liever een muis. Die muis is prima, vooral sinds ik een 'echte' oplader gebruik voor z'n accuutjes.
Er is wel een probleem. Als ik heel precies een lijntje wil tekenen gaat Nouschka met grote kracht tegen mijn muishand duwen, dan zit je er toch al gauw dertig pixels naast. Later, als ik teksten tik speelt Elstar met de muis, dan zwerft de muiscursor over het scherm. Dat leidt af, maar het is niet echt hinderlijk. Wel als ze in de muis bijt, dat is dan opeens een muisklik. Ik ben dan plotseling daar aan het tikken waar Elstar het wil. Wel echt hinderlijk, maar je kan een poes niet kwalijk nemen dat ze een muis bijt.

We doen even boodschappen, kopen onder meer VN. Daarin staat een interview met Anna. Die €3,90 hadden we ons kunnen besparen, want hier kan je het voor niks lezen!

Diesel heeft z'n eigen eten meegebracht. Vooral de naam ervan bezorgt ons veel vreugde: "Salonlöwe".
Het dekken van Anemoon lijkt al wel gelukt te zijn. 10 november + 63 dagen = tweede week van januari. Omstreeks 10 december gaan 8 van de 9 hudige kittens de deur uit, wat ik met Sneeuwuil moet beginnen in die maand...

We krijgen een filmpje hij doet het niet meer, afkomstig van de kopers van Momo en Luca, in onze administratie Crocus en Chocotoff.

zaterdag 10 november 2007, 06:02 lees reacties

De oostelijke buurvrouw komt vertellen dat ze naar een aanleunwoning gaat verhuizen, de oostelijke buurman is aan het Alzheimeren. Dus als je graag naast ons wilt wonen, hier is weer een kans. (De westelijke buurvrouw verdween anderhalf jaar geleden, er wordt hier veel verhuisd.)

Dan het al aangekondigde bezoek van Brenda en Kai. Brenda belde 's morgens vroeg: Kai voelde zo warm en of dat kwaad kon voor de katten. Nee, maar misschien voor hemzelf? Ja, maar hij wil zo graag.
Sneeuwuil dacht dat het misschien kwaad zou kunnen voor ons, maar kindergriepjes zouden we al lang van de meisjes gekregen hebben.

Ze zijn wat minder geremd dan bij hun eerste bezoek, Brenda vertelt wat over exen en gereformeerden, Kai speelt heel enthousiast met de katten, lijkt me niet zo ziek. Niet zo geruisloos als de katten en ik het graag hebben, maar voor goede klanten zien we wat door de vingers. Brenda neemt er, zoals ik al eerder zei, twee van haar minimumloontje. (Terwijl ze hier is wordt ze gebeld over een ander baantje voor bijstandsmoeders.)

Nu staan we in de startblokken om naar Ede te vertrekken, we gaan Diesel halen. Eerste optie: Bontje bevruchten, tweede: Anemoon bevruchten. Kittens van Bontje zouden in het geheim geboren moeten worden, zonder stamboom, omdat ze het maximum van drie nesten in twee jaar al gehad heeft. Dit terwijl niet zeker is of er iemand krols is. Al dat gedek is alleen maar omdat Sneeuwuil kittenverslaafd is, het dekken van Okkie is niet gelukt. We halen bovendien Jannie, die moet haar keuze bevestigen: al dan niet Markies. Ze gaat wel met de trein terug.

Weer terug uit Ede, Jannie weer terug naar Ede. Als Jannie iets besloten heeft dan is me dat ontgaan. Niet erg, volgende week besluit ze toch weer wat anders.

De confrontatie Bontje-Diesel, je kunt niet zeggen dat het klikt. Foto rechts is een uitvergroot detail van foto links, jammer genoeg zonder bijbehorend geluid. Anemoon klopt telkens belangstellend aan de deur. We doen de deur even open: Bontje gaat er als een speer vandoor, Anemoon komt binnen. Eerst overal snuffelen (die katerlucht, dat ruik ik zelfs), daarna verleidelijk rollen. Het lijkt optie twee te worden!

Ook beter voor de kassa: wel stambomen...

vrijdag 9 november 2007, 06:05 lees reacties

De foto toont een dikke rioolbuis waarin een veel dunnere rioolbuis uitmondt. Deze prachtconstructie maakte ik toen ik het badkamertje bouwde. Maar het gaat om de nog veel dunnere koperkleurige buis, je ziet er net een T-stuk van. Dat T-stuk is een moderne uitvinding, wordt met een speciale pers gemonteerd. Probleem: een simpele amateur kan er niks mee. Normaal hoeft hij er ook niks mee, maar dit T-stuk zit in de CV leiding en het lekt.

Simon hoort van het lek, zijn voormalige maat Erik heeft zo'n pers, Erik heeft die leiding gemaakt. Simon gaat de pers lenen en de kerstdagen bij ons onder de vloer doorbrengen. Een goed plan.

13:00. Marleen komt even alles regelen voor volgende week woensdag. Dan moeten we met de kittens naar de dierenarts voor hun eerste prik. Bij een vorig bezoek aan de DA ging Yvonne mee, wat Marleen hevig jaloers maakte. Nu voorziet ze dat Yvonne op die dag naar een verjaardag moet zodat zij alleen mee kan, dat is nog leuker.

14:30. De man van de airco komt onderhoud plegen. Hij vind het nodig het ding aan te zetten, zodat het bitter koud zou worden als de verwarming niet zo z'n best zou doen. Ik hoop maar dat Al Gore niet op bezoek komt.

15:30. Wie wel op bezoek komen zijn Marleen, Yvonne en Laura. Ze bedenken dat Markies en Miezelientje gaan trouwen, wat met kusgeluiden gepaard gaat. Daarna gaan M&M op wereldreis, wel ieder een andere kant uit. De aircoman is klaar, hij vertrekt. De meisjes gaan 'De Aristocrats' kijken, eindelijk rust.

We verwachten vrijdag bezoek van Brenda & Kaj (7). Sneeuwuil vindt Brenda een probleem omdat ze niets zegt (ik vind dat uitstekend). Ze wil daarom Yvonne uitnodigen om samen met Kaj poesjes te aaien, maar Yvonne lijkt dat niks te vinden. Marleen rekent bovendien precies uit hoeveel minuten zij dan weer mag komen om de extra bezoektijd van Yvonne te compenseren. We zullen minstens twee stopwatches moeten aanschaffen om hier uit te komen.

Overigens, Markies. De naamgeefster, Elena, belt om een verandering van plannen te melden. Het komt erop neer dat Markies weer beschikbaar is. Sneeuwuil belt Jannie, die heeft al eens eerder een voorkeur voor Markies uitgesproken. Er wordt van alles afgesproken, ik meen te horen dat we zaterdag naar Ede gaan. Daar wil Bontje ook naar toe, naar Diesel. Poesjes zijn leuk, maar soms lijkt intreden in een klooster in Bhutan me geen gekke optie...

donderdag 8 november 2007, 05:59 lees reacties

Het veranderen van 'frank' in 'reageer' heeft heel goed gewerkt, in plaats van zo'n 30 spam-mails per dag zijn het er nu nog maar 1 of 2. Bijvoorbeeld deze:

Geen kinderen maar wel een zoon, dat is merkwaardig. Maar astronomie als voornaamste hobby, dat is mooi. En ze is niet al te kieskeurig wat leeftijd betreft. Een aerialist, dat is een trapezewerker. Maar helaas, ze verwijst naar een niet werkende website. En de 'onderwerp' regel is Single lady ralffb, 26 yrs.old from Mogilev, Belarus, aardrijkskunde is duidelijk niet haar hobby...

Wat zou hier nou de bedoeling van zijn? Een grappenmaker die z'n grappen zo leuk vindt dat hij ze als spam de wereld instuurt?

Het zou nog leuker zijn als Donner zelf ingebroken had bij de computers van de GPD. Net zoals hij zelf de 'Handelingen' wilde laten corrigeren. Maar eigenlijk is er niks aan de hand: z'n ambtenaren zien wat krantenberichten een dagje voordat iedereen ze in de krant ziet. Dat dat slecht is voor de persvrijheid snap ik niet, tenzij Donner zo kraakvaardig is dat hij de berichten voor publicatie verandert. En dat zal hij wel niet zijn.
Ik vermoed dat het zo'n groot nieuws is omdat het over de journalistiek zelf gaat. Dat de 'criminelen' het allemaal niet zo zwaar opvatten blijkt wel uit het feit dat ze correcties gingen doorbellen. Ik zou ze niet straffen voor het inbreken maar voor verregaande naïviteit...

Simon brengt een laat bezoek. Hij moest naar een golfclub in Voorthuizen. Niet om te golfen maar om peptalk van KPN aan te horen. KPN had erg veel problemen met het bellen over internet. Simon heeft die problemen opgelost, daarom wordt zijn contract niet verlengd. Maar zowel Orange als XS4ALL doen ook aan bellen over internet, hij kan waarschijnlijk bij een van die twee een volgende baan krijgen. (Ook geholpen door het feit dat XS4ALL deel van KPN is.)
Mensen die in Suikervlied willen met Kerstmis: Joke, Simon en Dries willen dat ook, voor, na, of tijdens de kerstdagen, éen of twee dagen. U bent gewaarschuwd!

woensdag 7 november 2007, 06:20 lees reacties

Mooi licht vandaag, Het Rijtje wordt nog eens gefotografeerd. Ik vermoed dat er wel eentje op Bontgoed komt, zaterdag. Ik moet er ook een afdrukken voor Corry, zie derde alinea.

Die foto, die is 18 juni ook al langsgekomen. Je ziet hier Corry, met een jasje uit Guatemala. Sneeuwuil kocht het voor €5,00. Ze heeft het nu op Marktplaats gezet, het was binnen korte tijd verkocht voor €32,50. Dus toch de manier om snel rijk te worden!

We waren vandaag bij Corry, die voor de derde keer binnen een jaar in het ziekenhuis ligt. Asthma, daar schijn je met Prednison wat aan te kunnen doen. De Tomtom bracht ons wel in de buurt van het ziekenhuis maar daar waren zoveel afgesloten wegen dat je beter de borden met 'Ziekenhuis' kon volgen. Daar aangekomen moet je een parkeerplaats zien te improviseren, maar het moeilijkste komt dan nog.

Een kamernummer, dat lijkt eenvoudig. Maar dat kamernummer is gekoppeld aan een routenummer. Welke formule er gebruikt wordt om het ene nummer in het andere te veranderen is niet duidelijk, maar er is een omrekentabel. We proberen de routenummers te volgen, moeten telkens even op onze schreden terugkeren om tenslotte toch weer terug te schakelen op kamernummers. De Tomtom zou ook binnen ziekenhuizen moeten werken.

Corry is morgen (vandaag dus als je dit leest) ook nog jarig, wat Sneeuwuil allemaal meebrengt is daardoor beïnvloed. Veel, dus. De zieke ligt er behoorlijk energiek bij, ze mag vrijdag weer naar huis.

In de buurt van het ziekenhuis is een ons bekende Kringloper, 10 minuten rijden volgens Tomtom. Daar willen we na het ziekenbezoek ook nog wel even heen maar we stuiten op zoveel afgesloten wegen dat we dat plan maar laten varen. Komt goed uit, we hebben toch alles al.

Elke dins- en donderdag komen Marleen en Yvonne op bezoek bij de poesjes. Voor vandaag hadden we ze afbesteld omdat we dachten laat thuis te komen. Omdat de Kringloper onbereikbaar leek zijn we toch nog redelijk vroeg, we melden dat even aan M&Y. Die mededeling wordt met veel enthousiasme ontvangen, ze komen, spreken hun verbazing uit over de grootte van de poesjes. Zijn die nou echt zoveel gegroeid sinds vorige week?

Ik stuurde een foto van het binnenwerk van de CD-speler naar de reparateur, zie j.l. zaterdag. Dat oranje streepje is het ontbrekende snaartje. Nu duurde het een halve dag voor er antwoord kwam:

Ik zoek diep bedroefd verder naar een snaartje, maar ik vind het toch mooi antwoord te krijgen. Van Whiskas, over de kattenmelk, na ruim twee weken nog niets gehoord...

dinsdag 6 november 2007, 06:06 lees reacties

Een goede dictionary is nooit weg. En een zeer uitgebreide site over UFOs ook niet. (Mensen die in UFO's geloven lijken erg veel op mensen die in God geloven.) Ik zet ze hier omdat ik ze ooit gevonden had en weer kwijtgeraakt was. Straks weet ik ook niet meer dat ze nu hier staan, maar voor vandaag werkt het. Nou nog een bruggetje naar de overige tekst. Nee, dat is er niet, achteraf gezien had je deze alinea beter kunnen overslaan. Maar ja, achteraf...

We leggen al weken in de zenuwe over Het Rijtje. We proberen van elke nieuwe kittenreeks een foto te maken waarbij ze met z'n allen in de boekenkast zitten. (Voorbeeld: A-nest, B-nest, C-nest) Nu is er sprake van het D-E-nest, negen personen, dat lukt nooit. Bovendien zijn ze allemaal gevlucht voor de maandelijkse sirene.

We vinden ze toch terug, zetten ze éen voor éen op de boekenplank. Dat vinden ze zo interessant dat ze blijven zitten, het lukt om ze alle negen op de plank te krijgen. Dan gaat Sneeuwuil foto's maken, scheldend op de camera die de flitser niet snel genoeg bijlaadt. Even kijken naar de tijd van de eerste en de laatste foto: 16 foto's in twee minuten, niet zo slecht. De beste van die 16:

Let op de 17 oogjes, allemaal door Sneeuwuil met de hand ingeplakt!

Er is allerlei gedoe met Jannie, ze weet niet of ze Elstar wel wil. Nou moet ik weer een hele reeks foto's afdrukken om Jannie te laten zien dat Elstar toch wel aardig is. Ik heb twee dromen:

1. Ik geef Jannie een computer met ADSL
2. Ik geef Sneeuwuil een Selphy

Die eerste droom impliceert dat ik twee keer in de week naar Ede moet om die computer weer op gang te brengen. En zo'n Selphy, dat is heel mooi maar de afdrukken zijn duur en klein: 10x15. Nog maar even proberen iets anders te dromen...

maandag 5 november 2007, 06:21 lees reacties

Ik moet weer eens wat aan vogelfotografie gaan doen:

Dat is altijd al mijn probleem geweest: maat houden. Maar ik weet nu wel wat ze met 'kippen met vrije uitloop' bedoelen.
Zoals je ziet, ik heb mijn eerste wankele schreden op het rijwiel weer gezet. Dat lukte heel goed, dat fietsen. Met het juiste gebruik van clichés wil het nog niet zo erg lukken.

Een rondje om Putten. Zodra ik anderen op mijn weg zie probeer ik snel een zijweg zonder anderen te vinden, je bent mensenschuw of je bent het niet. Vooral op fietspaden kan je maar beter niemand tegenkomen, ze waren al versmald door het zwijnengewroet, daar komen nu de afgevallen blaadjes bij. In het midden van het pad is een glimmende strook van tien centimeter, we willen allemaal op die strook. De zandweg, dus.

Herfstkleuren, dat weten we nou wel. Maar de lariksen doen wel erg hun best. Ik maak foto's terwijl ik weet dat het toch niet overkomt op zo'n schermpje. Het rondje krijgt een omtrek van 25 kilometer en ik val nog niet om. Kortom, niet zzm meer!

...als je dat nou eens een meter hoog en twee-en-een-halve meter breed zou afdrukken...

volgende vraag: waar laat je die afdruk?

zondag 4 november 2007, 06:10 lees reacties

In Katwijk is niet alleen de Vreselijke Man Uit Katwijk, maar ook de cattery Jewel Coons. Die hebben een katertje in de aanbieding dat precies op Al Poontah lijkt, Eros genaamd. Een stel uit Eindhoven heeft een optie op Eros, maar nu komen ze naar Doezel kijken.

Ze komen, Ruud & Ilse, met twee kinderen, Jasper & Madelief, van onder de zes jaar. Madelief is zeer fraai van uiterlijk, Jasper is zeer fraai van gedrag. Ze vallen als een collectief blok voor Doezel, Eros verdwijnt van de shortlist. Ik stel voor Madelief te ruilen tegen Doezel, Sneeuwuil maakt er zelfs twee kittens van, maar dat gaat niet door.

Ruud kijkt met enige belangstelling naar Sneeuwuils mineralenverzameling. Hij zegt zelf geen stenen te verzamelen maar vooral in hun geneeskrachtige werking geïnteresseerd te zijn. Hij lijkt heel rationeel en bij de tijd, hij is industrieel ontwerper bij Vogels, en dan dit. We laten het onderwerp maar rusten...

De kinderen ontdekken het kattenpoortje. Ze proberen of ze, evenals Dries, erdoor kunnen. Ja. Ik had het poortje net een dag eerder gerestaureerd zodat het weer tochtvrij sluit. Ik zie de exercities met enig wantrouwen aan, maar het valt mee. Na afloop sluit het poortje nog steeds tochtvrij.

De kinderen mogen hun voorkeur uitspreken, Eros of Doezel. Bij Madelief is het niet helemaal duidelijk, ze lijkt de namen te verwisselen, maar Jasper en z'n ouders weten het zeker: Doezel. Bij het afscheid zeggen ze nog iets prijzends over de Bontgoed site: geen muziekjes en geen bewegende knipperdingetjes. (Zoals de site uit de eerste alinea.)

Ik ga nu gauw Bontgoed bijwerken: er zijn geen kittens meer beschikbaar!

zaterdag 3 november 2007, 06:00 lees reacties

Op het moment dat ik het niet meer weet met dat elastiekje valt me op dat er achter op het apparaat een sticker zit. Die vermeldt fabrikant en typenummer. De 'fabrikant' is Kompernass, een bedrijf dat apparaten uit China haalt en die via Lidl verkoopt. Op hun site vind ik een klachtenformulier. Ik schrijf:

Ik ben bang dat ik nu heel lang zal moeten wachten. Maar nee:

Dat antwoord kwam al om 8:45, binnen het halfuur! Het probleem is dat die kassabon natuurlijk nergens meer te vinden is. En ze doen ook net of er tientallen elastiekjes in het ding zitten, het is er maar éen. Misschien zijn ze beledigd dat ik hun hoogwaardige rubberen aandrijfriempje een elastiekje noem.
Laatste plan: een foto van het binnenwerk e-mailen, maar omdat het leven doorgaat is daar nog niet van gekomen.

Sneeuwuil maakte een foto van Yvonne met, ja wie is dat, Miezelientje? Gaarne uw aandacht voor een detail: Yvonne's handjes. Ze is nog steeds erg bang voor het kleinste kattenkrabje.

Als ik homosexueel zou zijn, zou ik dan lid willen zijn van een club die een belangrijk instructiehandboek heeft waarin staat dat ik zeker gedood moet worden? (Leviticus 20:13) Niet gewoon stilletjes lid, maar zelfs bestuurslid? Hoe langer ik er over nadenk, hoe minder ik ervan begrijp. Sneeuwuil en ik zijn lid geweest van een club waarvan de helft van de leden homosexueel was. Niks mis mee.

Ellen stuurt me alweer een leuke column, nu van de oude Blokker.

Lezen jullie de rest van Leviticus:20 ook aandachtig? Kan je volgend jaar ook hoog scoren bij de Bijbeltest. Ik kreeg nog een mailtje van ze, uittreksel:

Winnaar Prominenten: Herman Finkers won met een 7.7.
Winnaar Publiek: Dhr. M. Stoffer uit publieksgroep de Staphorsters met een 9.5(!).
Gemiddelde Nederland: 6.5 (vorig jaar 6.1)
(Ik had 6.7, Ermelo is niet zo heel ver van Staphorst. Overigens, die club met de helft homosexuelen was de Vereniging van Eigenaren aan de Egelantiersgracht.)

vrijdag 2 november 2007, 06:09 lees reacties

Sneeuwuil heeft een erg fraaie radio met CD-speler naast haar bed staan, niet zo lang geleden bij Lidl aangeschaft. Ze beluistert hiermee 's morgens vroeg het wereldnieuws maar soms wil ze midden in de nacht een CD horen. Dat kan, of liever gezegd, dat kon: het CD-deel weigert dienst.

Mijn zwakke krachten zijn net toereikend om het apparaat uit elkaar te nemen om te zien wat er mis is. Niet zo moeilijk, een motortje moet met een elastiekje een hele toestand met plastic tandwielen, nokken, spiralen enzovoorts in beweging zetten en dat elastiekje is er niet. Na enig speuren vind ik het, gebroken.

In veel apparaten is zo'n elastiekje een o-ring, dat is een elastiekje met kapsones. Maar hier is het een elastiekje dat gemaakt is door de eindjes van een rubberdraadje aan elkaar te plakken. Ik probeer dat na te doen, plakken met secondenlijm, maar het wil niet erg.

Het is wel een rustig prutswerkje, intussen luister ik naar De Ochtenden, een link mij door Ellen aangeraden. Heel leuk, Jan Blokker (zoon van Jan Blokker) legt uit dat Maxima helemaal gelijk heeft met haar mening over 'de Nederlander'. Goed onderbouwd, goed te volgen, prima, maar het levert geen elastiekje op.

Dan helemaal naar Putten met het autootje, de dierenwinkel en de scharrelslager, weer naar huis. Daarna moet ik nodig weer een uurtje liggen, ik mis daardoor het bezoek van de meisjes. Maar niet de mail van Marja: de transfer van het haantje naar Ede is geslaagd. (zie 25 okt)

Nou nog een elastiekje. De ijzerwinkel vlak om de hoek heeft o-ringen. Ik koop er een die ongeveer de juiste buitenafmetingen heeft maar die blijkt veel te dik te zijn. Een excursie naar de Wildkamp zou wel wat meer opleveren, maar dat is bijna vier kilometer, dat haal ik niet. Morgen, misschien...

donderdag 1 november 2007, 06:07 lees reacties

Ik heb een beetje genoeg van al die spam voor - Ik heb daarom een nieuw e-mail adres gemaakt: - Via de 'reageer' knop krijg je dat adres, per 1 november, automatisch. Per 2 november draai ik 'frank' de nek om. 'reageer' blijft zo totdat de spammers het nieuwe adres ontdekt hebben, dan bedenk ik wel weer wat anders. De gewone reageerder heeft hier geen last van...

De meeste spamteksten zijn saaie herhalingen van hetzelfde. Van sommige teksten lijkt de auteur geestelijk niet ouder dan veertien: vagina destroyer, bijvoorbeeld.
Deze heeft nog wel wat: Your penis will make more shadow than a tree. Zo'n tekst op de eerste regel, op de tweede de website, verder niets. Altijd nog beter dan Everything for your health, die ook tig keer langskomt. Maar nu is het afgelopen!

Het laatste nieuws betreffende "Intelligent Design": ik kan uit persoonlijke ervaring meedelen dat hiervan geen sprake is. Was de mensch voorzien van een zeer flexibele aansluiting op de riolering, dan zou ik gaan Geloven.

Nog even naar oktober?